جملات شرطی نوع دوم
از جملات شرطی نوع دوم برای بيان يک شرط يا موقعيت غير واقعی يا غير ممکن و نتيجه محتمل آن در زمان حال يا آينده بکار می‌رود. در واقع در اين نوع جملات حال يا آينده‌ای متفاوت را تصور می‌کنيم.
| if | گذشته ساده | would ('d) would not (wouldn't) |
مصدر بدون to |
|
if |
I had more money, I |
would ('d) |
buy a new car. |
|
if |
you lived in England, you |
would ('d) |
soon learn English. |
چند مثال ديگر:
-
If he needed any money, I'd lend it to him. (But he doesn't need it)
(اگر به پول احتياج داشت به او قرض می‌دادم)
-
If I had more time, I'd help you.
(اگر وقت بيشتری داشتم به شما کمک می‌کردم)
-
If I were* a rich man, I'd buy an expensive car.
(اگر ثروتمند بودم يک ماشين گرانقيمت می‌خريدم)
-
I wouldn't accept the job (even) if they offered it to me.
(اگر آن کار را به من پيشنهاد می‌کردند هم قبول نمی‌کردم)
* در اين نوع جملات، اغلب بجای was از were استفاده می‌شود:
-
If I were living in Tehran, we could meet more often.
نظرات شما عزیزان:
برچسب‌ها: جملات شرطی نوع دوم,
آمار
وب سایت: